Va ô cuntinutu

cacciari

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

cacciari

  1. Mannari luntanu, fora.
    Si nun travagghiamu boni, lu patruni nni caccia.
  2. Cunvinciri armali a caminari o a fari lu so travagghiu, sprunari.
    Lu cuntadinu cacciava li boi ntô locu.
  3. Scrittura cumuni pi caccïari.
  • [cacciari]
  • AFN: /kat'tʃaːɾɪ/

cac | cia | ri

cacciari

Di lu latinu “captiare”.

spìnciri, sprunari, caccïari

Cuniugazzioni

prisenti
cacciucacciamu
caccicacciati
cacciacaccìanu
mpirativu
--cacciamu
cacciacacciati
cacciassi--
passatu
cacciaicacciamu
cacciasticacciàstivu
cacciaucacciaru
mpirfettu ndi.
cacciavacacciàvamu
cacciavicacciàvavu
cacciavacacciàvanu
mpirfettu cung.
cacciassicacciàssimu
cacciassicacciàssivu
cacciassicacciàssiru
futuru
cacciròcacciremu
cacciraicacciriti
cacciràcaccirannu
cundiziunali
caccirìacaccirìamu
caccirivicaccirìavu
caccirìacaccirìanu
girunniu
cacciannu
participiu
aviri cacciatu
agg.: cacciatu