cacciaturi
Sicilianu
Sustantivu
cacciaturi s m
Prununza
- [cacciaturi]
- AFN: /kattʃa't̪uɾɪ/
Sillabbazziuni
cac | cia | tu | ri
Furma cunzigghiata
cacciaturi
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni di lu latinu "captiatorem".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|