cantaranu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu


Sustantivu

cantaranu s m

  1. mòbbili cu' dui o cchiù casciuna unu in capu all'autru

Prununza

  • AFN: /kanta'ranu/

Sillabbazziuni

kan | ta | rà | nu

Furma cunzigghiata

cantaranu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

veni di lu tuscanu canterano. Mobbili chiamatu accussì picchì si metti nta li canti, nta li agnuni, pi nun dari fastidiu.

Traduzzioni