caunchoun

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Nurmannu

Sustantivu

caunchoun s f

  1. canzuna

Prununza

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "cantionem".

Palori currilati

cauntaer, famîle, gùitâre