chiavitteri
Sicilianu
Sustantivu
chiavitteri s m (puru scrittu chiavittieri o ciavittieri)
Prununza
[chiavittèri]
Sillabbazziuni
chia | vit | te | ri
Furma cunzigghiata
chiavitteri
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni di la palora siciliana "chiavetta".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|