chjaccu

Calabbrisi centru-miridiunali (RC VV CZ)

Sustantivu

chjaccu s m

1. gruppu, chiaccu

Prununza

• [chjàccu]
• AFN: /'kjakku/
• Sillabbazzioni: chjac | cu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû latinu "capulum".

Palori currilati

corda