cunsiglieru

Còrsu

Sustantivu

cunsiglieru s m

1. cunziggheri

Prununza

• [cunsiglieru]
• AFN: /kũsi'ʎʎeru/
• Sillabbazzioni: cun | si | glie | ru

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "consiliarius" o di lu còrsu "cunsigliu".

Palori currilati

cunsiglià, cunsigliu, insignà, maestru