dèbbitu
Sicilianu
Sustantivu
dèbbitu s m (puru scrittu dèbitu)
Prununza
[dèbbitu]
Sillabbazziuni
deb | bi | tu
Furma cunzigghiata
dèbbitu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "debitus".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|