devantier
Francupruvinzali/Arpitanu (ORB)
Sustantivu
devantier s m
Prununza
[devantièr]
Sillabbazziuni
de | van | tier
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu francupruvinzali veni di "devant" dirivatu dû latinu "de ab ante", o di lu latinu "dabantiale" zoè "davanzali" o di l'occitanu "davantal".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|