ìritu

Sicilianu

Ìritu

Sustantivu

ìritu s m (puru scrittu jìditu o jìritu o ìditu o itu o jitu)

Prununza

• [ìritu]
• AFN: /'iɾɪt̪u/

Sillabbazziuni

i | ri | tu

Furma cunzigghiata

jìditu, jitu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû latinu aquivalenti "digitus".

Palori currilati

puseri, manicuri, manu

Traduzzioni

talianu: dito spagnolu: dedo còrsu: ditu asturianu: deu occitanu: det francupruvinzali (ORB): dêt rumenu: deget

francisi: doigt ngrisi: finger