Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.
lamintàrisi (puru scrittu lamintiàrisi)
[lamindàrisi]
la | min | ta | ri | si
lamintàrisi
Stu verbu sicilianu veni forsi di lu spagnolu "lamentarse"
lamentu, lamintatu, rancuràrisi, lagnàrisi
Cuniugazzioni
prisenti
| mi lamentu |
ni lamintamu
|
| ti lamenti |
vi lamintati
|
| si lamenta |
si lamèntanu
|
mpirativu
| -- |
lamintàmunni
|
| lamèntati |
lamintàtivi
|
| si lamintassi |
--
|
passatu
| mi lamintai |
ni lamintamu
|
| ti lamintasti |
vi lamintàstivu
|
| si lamintau |
si lamintaru
|
mpirfettu ndi.
| mi lamintava |
ni lamintàvamu
|
| ti lamintavi |
vi lamintàvavu
|
| si lamintava |
si lamintàvanu
|
mpirfettu cung.
| mi lamintassi |
ni lamintàssimu
|
| ti lamintassi |
vi lamintàssivu
|
| si lamintassi |
si lamintàssiru
|
futuru
| mi lamintirò |
ni lamintiremu
|
| ti lamintirai |
vi lamintiriti
|
| si lamintirà |
si lamintirannu
|
cundiziunali
| mi lamintirìa |
ni lamintirìamu
|
| ti lamintirivi |
vi lamintirìavu
|
| si lamintirìa |
si lamintirìanu
|
girunniu
participiu
| aviri lamintatu
|
| agg.: lamintatu
|
