luccaru

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Sustantivu

luccaru s m (puru scrittu ruccaru)

Prununza

[luccàru]

Sillabbazziuni

luc | ca | ru

Furma cunzigghiata

ruccaru

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni dû nomu sicilianu "cucca di ruccaru" o "cucca di rocca" di l'assiolo ("fagnanu"), e c'è puru n'àutru auceddu, lu "gufo reale" ch'è chiamatu "fuanazzu di rocca".

Palori currilati

auceddu, civetta, fagnanu, jacobbu, rocca

Traduzzioni