manghjamentu

Còrsu

Sustantivu

manghjamentu s m (o magnamentu)

1. lu manciari, cibbu, civu

Prununza

• [manghjamentu]
• AFN: /mãdja'mɛ̃tu/
• Sillabbazzioni: man | ghja | men | tu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu verbu còrsu "manghjà".

Palori currilati

limonu, ghjaddina, pecura, boiu, ovu, manghjà