marinaru

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Sustantivu

marinaru s m

  1. Cù travagghia a bordu di na navi e ch'è mèmmiru di n'equipaggiu.

Prununza

[marinàru]

Sillabbazziuni

ma | ri | na | ru

Furma cunzigghiata

marinaru

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu aquivalenti "marinarius".

Palori currilati

marina, mari, navi, varca

Traduzzioni