Va ô cuntinutu

masculinu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

masculinu s m (femm. masculina, pl. masculini)

  1. Chi apparteni ô gènirimasculi o nn’havi li peculiarità.
    “Bonu” è n’aggittivu qualificativu di gèniri masculinu e nùmmiru singulari.
    Àgata parrau cu na vuci forti, masculina.
    La cucuzza havi ciuri masculini e ciuri fimminini.
  • [masculinu]
  • AFN: /maskuˈlinu/, /maʃkuˈlinu/

ma | scu | li | nu

masculinu

Veni di lu latinu “masculinus”.

fimminìnu

omu, màsculu, maschili, virili, fìmmina, ominiscu, donna, dunniscu


masculinu s m

  1. masculinu

Veni di lu latinu "mascolus".

omu, maschju, maschili, virile, feminile, femininu, femina, donna