Va ô cuntinutu

masculinu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

masculinu singulari maschili (femm. masculina, pl. masculini)

  1. Chi apparteni ô gènirimasculi o nn’havi li peculiarità.
    Bonu è naggittivu qualificativu di gèniri masculinu e nùmmiru singulari.
    Àgata parrau cu na vuci forti, masculina.
    La cucuzza havi ciuri masculini e ciuri fimminini.
  • [masculinu]
  • AFN: /maskuˈlinu/, /maʃkuˈlinu/

ma | scu | li | nu

masculinu

Veni di lu latinu “masculinus”.

fimminìnu

omu, màsculu, maschili, virili, fìmmina, ominiscu, donna, dunniscu

masculinu singulari maschili

  1. masculinu

Veni di lu latinu "mascolus".

omu, maschju, maschili, virile, feminile, femininu, femina, donna