mircuriu
Sicilianu
Sustantivu
mircuriu s m (puru scrittu mercuriu)
- Elementu ca si prisenta comu un mitallu lìquidu.
Prununza
- [mircuriu]
- AFN: /miɾˈkuɾju/
Sillabbazziuni
mir | cu | riu
Furma cunzigghiata
mircuriu, mercuriu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni di lu latinu "mercurium".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|