rèpitu

Sicilianu

Sustantivu

rèpitu s m (puru scrittu arrèpitu)

Prununza

• [rèpitu]
• AFN: /'rrɛpɪt̪u/

Sillabbazziuni

re | pi | tu

Furma cunzigghiata

rèpitu, arrèpitu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni forsi dû latinu "strèpitus" o "crepitàre".

Palori currilati

rèpiti, lamentu, chiantu

Traduzzioni

talianu: gemito spagnolu: gemido

francisi: gémissement ngrisi: whimper