racchiu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Sustantivu

racchiu s m

  1. Òrganu ginitali fimminili, chi poti èssiri ntisu cu pilu o senza pilu.

Prununza

  • [racchiu]
  • AFN: /ˈrrakkju/, /ˈʐʐakkju/

Sillabbazziuni

rac | chiu

Furma cunzigghiata

racchiu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Nun si sapi d'unni veni.

Palori currilati

pacchiu, cunnu, ciugiu, sticchiu, arraiari, trèmulu

Traduzzioni


Sicilianu

Aggittivu

racchiu s m

  1. nicu di statura

Prununza

  • [racchiu]
  • AFN: /ˈrrakkju/, /ˈʐʐakkju/

Sillabbazziuni

rac | chiu

Furma cunzigghiata

racchiu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni dû latinu "raculum" furmatu ntô grecu "rax" (cocciu di racina) comu pû talianu "racchio".

Palori currilati

nicu, curtu

Traduzzioni