Va ô cuntinutu

ricchiuni

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

ricchiuni s m (puru scrittu oricchiuni)

  1. N'òminu ca stà cu n'àutru òminu.

[ricchiùni]

ric | chiu | ni

ricchiuni, oricchiuni

Stu sustantivu sicilianu veni dû tèrmini "recchia" (forsi dû latinu "reicula") ca signìfica pècura giùvini, pècura ca nun figghia, pècura ca s'arrassagrejaripruduzzioni.

bùzzara, jarrusu, omusessuali