sàbbitu
Vai alla navigazione
Vai alla ricerca
Sicilianu
Sustantivu
sàbbitu s m (puru scrittu sàbatu o sàbbatu o sàbutu o sàbbutu o sàbitu o sabatudìa o sabbatudìa o sabbaturìa o sabaturìa)
Prununza
[sàbbitu]
Sillabbazziuni
sab | bi | tu
Furma cunzigghiata
sàbbatu, sàbbitu, sàbbutu, sabbatudìa
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu aquivalenti "sabbatum dies".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|