struppiatu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Còrsu

Aggittivu

struppiatu s m

  1. sciancatu, struppiatu, acciuncatu

Prununza

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di l'aggittivu spagnolu "estropeado" o di lu verbu còrsu "struppià".

Palori currilati

feriscia, sciancu, struppià