tupicu
Sìculu-miricanu
Sustantivu
tupicu s m
- palicu (stuzzicadenti)
Prununza
- [tùpicu] o [tupicu]
- AFN: /ˈtupiku/, /tuˈpiku/
- Sillabbazzioni: tu | pi | cu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni dû ngrisi "toothpick".
tupicu s m
Veni dû ngrisi "toothpick".