victallu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu anticu

Sustantivu

victallu s m, furma antica (1328) di "vittu"

Prununza

[victàllu]

Sillabbazziuni

vic | tal | lu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu n sicilianu anticu veni di lu latinu "victualis" o "victus".

Palori currilati

accactari, accacturi, oy

Traduzzioni

Noti / Rifirenni

  • Statuti dâ citati di Girgenti, 1328