vindituri

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu anticu

Sustantivu

vindituri s m, furma antica (1328) di "vinnituri"

Prununza

[vinditùri]

Sillabbazziuni

vin | di | tu | ri

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu n sicilianu anticu veni di lu verbu sicilianu "vindiri".

Palori currilati

vindiri, accactari, accactaturi

Traduzzioni

Noti / Rifirenni

  • Statuti dâ citati di Girgenti, 1328