vindituri
Sicilianu anticu
Sustantivu
vindituri s m, furma antica (1328) di "vinnituri"
Prununza
[vinditùri]
Sillabbazziuni
vin | di | tu | ri
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu n sicilianu anticu veni di lu verbu sicilianu "vindiri".
Palori currilati
vindiri, accactari, accactaturi
Traduzzioni
|
|
Noti / Rifirenni
- Statuti dâ citati di Girgenti, 1328