zìngara

Sicilianu

Quatru ca rapprisenta na figghiola zìngara nta l’ottucentu.

Un pisci zìngara.

Sustantivu

zìngara s f (pl. zìngari)

1. Furma fimminina dâ palora zìngaru.

   Na vota li cristiani si facìunu lèggiri li carti dâ zìngara.

2. Razza di pisci nun tantu granni, cu striscî culurati ca ponnu pàriri pittati (thalassoma pavo).

   Piscannu dî scogghî pigghiài sulu na zìngara e cincu virioli.

Etimuluggìa / Dirivazzioni

1. Lu nomu dî cristiani nòmadi veni dû grecu medievali ἀτσίγγανος chi disignava na setta riliggiusa.

Prununza

• [zìngara]
• AFN: /d̪͡z̪ːiːŋgara/

Sillabbazziuni

zìn | ga | ra

Palori currilati

viriola, làppara

Traduzzioni

francisi: tsigane * (cristiana), girelle paon * (pisci) grecu: τσιγγάνος * (cristiana), γαϊτανούρι * (pisci) ngrisi: gypsy * (cristiana), ornate wrasse * (pisci)

spagnolu: gitana * (cristiana), fredi * (pisci) talianu: zìngara * (cristiana), donzella pavonina *, (pisci)