àbitu
Sicilianu
Sustantivu
àbitu s m (puru scrittu àbbitu)
Prununza
- [àbitu]
- AFN: /'abbɪt̪u/
Sillabbazziuni
à | bi | tu
Furma cunzigghiata
àbbitu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni di lu latinu aquivalenti "habitus".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|