abirintu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Abirintu

Sustantivu

abirintu s m (puru scrittu labirintu o labbirintu o abbirintu o labberintu o laberintu)

  1. custruzzioni cumpricata ca fà pèrdiri l'urientamentu e ca mpidisci la nisciuta.

Prununza

  • [abirintu]
  • AFN: /abbɪ'ɾint̪u/, /abbɪ'ɾind̪u/

Sillabbazziuni

ab | bi | rin | tu

Furma cunzigghiata

labbirintu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu grecu "labyrinthos".

Palori currilati

pirdutu

Traduzzioni