labberintu

Sicilianu

Labberintu

Sustantivu

labberintu s m (puru scrittu labirintu o abirintu o abbirintu o labbirintu o laberintu)

1. custruzzioni cumpricata ca fà pèrdiri l'urientamentu e ca mpidisci la nisciuta.

Prununza

• [labberintu]
• AFN: /labbe'ɾint̪u/, /labbe'ɾind̪u/

Sillabbazziuni

lab | be | rin | tu

Furma cunzigghiata

labbirintu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu grecu "labyrinthos".

Palori currilati

pirdutu

Traduzzioni

catalanu: laberint talianu: labirinto spagnolu: laberinto

francisi: labyrinthe ngrisi: labyrinth