biata
Sicilianu
Sustantivu
biata s f (pl. biati)
- (zooluggìa) Specia di pisci marinu, sìmili ô sàracu, longu di 15 a 35 cintìmitri, cu corpu ovali e chiattu, argintatu cu na macchia nìura a l’attaccatura dâ cuda, e occhî assai granni (oblada melanura).
- Piscannu câ lenza dî scogghî è fàcili pigghiari na biata.
Prununza
- [bïàta]
- AFN: /bbiˈata/
Sillabbazziuni
bi | à | ta
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni dû latinu ob-latus, chi voli diri scacciatu.
Palori currilati
Traduzzioni
|
|