cucciara
Sicilianu
Sustantivu
cucciara s f (puru scrittu cucchiara o cuggeru)
Prununza
- [cucciara]
- AFN: /kutˈtʃaɾa/
Sillabbazziuni
cuc | cia | ra
Furma cunzigghiata
cucchiara
Etimuluggìa / Dirivazzioni
La furma siciliana "cucchiara" veni forsi dû latinu "cochlearium" mentri la furma siciliana "cucciara" diriva forsi dû spagnolu aquivalenti "cuchara" câ stissa prununza.
Palori currilati
cucciari, cuteddu, cucchiarina, cucchiarata
Traduzzioni
|
|