cucummuraru
Sicilianu
Sustantivu
cucummuraru s m (puru scrittu cucummiraru o cucummararu)
Prununza
[cucummuràru]
Sillabbazziuni
cu | cum | mu | ra | ru
Furma cunzigghiata
cucummuraru, cucummiraru, cucummararu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni di lu sicilianu "cucùmmuru".
Palori currilati
miluni d'acqua, milunaru, miluni, ficu
Traduzzioni
|
|