cucummararu
Sicilianu
Sustantivu
cucummararu s m (puru scrittu cucummiraru o cucummuraru)
Prununza
[cucummaràru]
Sillabbazziuni
cu | cum | ma | ra | ru
Furma cunzigghiata
cucummuraru, cucummiraru, cucummararu
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni di lu sicilianu "cucùmmaru".
Palori currilati
muluni d'acqua, mulunaru, muluni, ficu
Traduzzioni
|
|