cumplementu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Sustantivu

cumplementu s m (puru scrittu cumprementu)

  1. parti di nu nteru
  2. (linguìstica) ogniduna di li parti ca s'agghiunci a verbu e suggettu pi spànniri la frasi.

Prununza

  • [cumplementu]
  • AFN: /kumple'mɛnt̪u/, /kumple'mɛnd̪u/

Sillabbazziuni

cum | ple | men | tu

Furma cunzigghiata

cumplementu, cumprementu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "complementum".

Palori currilati

cumpletu

Traduzzioni


Còrsu

Sustantivu

cumplementu s m

  1. cumplementu

Prununza

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Veni di lu latinu "complementum".

Palori currilati

cumpletu