enimma
Sicilianu
Sustantivu
enimma s m (puru scrittu nimma o nnimma o enìgghima)
Prununza
[enìmma]
Sillabbazziuni
e | nim | ma
Furma cunzigghiata
nimma, enimma, enìgghima
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni di la palora latina "aenigma" ntâ quali succidìu la stissa assimilazzioni di "frammentu" (zoè "fragmentum" n latinu).
Palori currilati
Traduzzioni
|
|
|