Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.
iènnaru s m (puru scrittu jènniru o iènniru o jènnaru o gènnaru o gènniru)
[iènnaru]
ien | na | ru
jènniru, jènnaru
Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu aquivalenti "generum".
nora, maritu, mugghieri, figghia