Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.
iènniru s m (puru scrittu jènniru o iènnaru o jènnaru o gènnaru o gènniru)
[iènniru]
ien | ni | ru
jènniru, jènnaru
Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu aquivalenti "generum".
nora, maritu, mugghieri, figghia