Va ô cuntinutu

ipèricu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

ipèricu s m (puru scrittu piricò o ippiricò)

[ipèricu]

i | pe | ri | cu

ippiricò, piricò, ipèricu

Li furmi siciliani "ippiricò" e "piricò" vènunu dû grecu aquivalenti "υπερ ειχον" prununzatu "uper eicon", mentri la furma siciliana "ipèricu" veni dû latinu aquivalenti "hypericum".

erva, artanita