piricò

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Sustantivu

piricò s m (puru scrittu ippiricò o ipèricu)

Prununza

[piricò]

Sillabbazziuni

pi | ri | co

Furma cunzigghiata

ippiricò, piricò, ipèricu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Li furmi siciliani "ippiricò" e "piricò" vènunu dû grecu aquivalenti "υπερ ειχον" prununzatu "uper eicon", mentri la furma siciliana "ipèricu" veni dû latinu aquivalenti "hypericum".

Palori currilati

erva, artanita

Traduzzioni