Va ô cuntinutu

piricò

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

piricò s m (puru scrittu ippiricò o ipèricu)

[piricò]

pi | ri | co

ippiricò, piricò, ipèricu

Li furmi siciliani "ippiricò" e "piricò" vènunu dû grecu aquivalenti "υπερ ειχον" prununzatu "uper eicon", mentri la furma siciliana "ipèricu" veni dû latinu aquivalenti "hypericum".

erva, artanita