mànnara
Sicilianu
Sustantivu
mànnara s f (puru scrittu mànnira)
Prununza
[mànnara]
Sillabbazziuni
man | na | ra
Furma cunzigghiata
mànnira, mànnara
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni dû grecu aquivalenti "màndra".
Palori currilati
muntuni, pècura, màrcatu, mandriotu, ciavreddu, crapa, crastu
Traduzzioni
|
|