mànnira
Sicilianu
Sustantivu
mànnira s f (puru scrittu mànnara)
Prununza
[mànnira]
Sillabbazziuni
man | ni | ra
Furma cunzigghiata
mànnira, mànnara
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni dû grecu aquivalenti "màndra".
Palori currilati
muntuni, pècura, mandriotu, ciavreddu, crapa, crastu, màrcatu
Traduzzioni
|
|