màntaciu
Sicilianu
Sustantivu
màntaciu s m (puru scrittu mànticiu o màntuciu o màntici)
Prununza
- [màntaciu]
- AFN: /'mantaɕu/, /'mand̪aɕu/
Sillabbazziuni
man | ta | ciu
Furma cunzigghiata
màntaciu, màntuciu, mànticiu, màntici
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni dû latinu aquivalenti "manticum".
Palori currilati
ammantaciari, firraru, focu, ferru, forgia
Traduzzioni
|
|