Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.
màntaciu s m (puru scrittu mànticiu o màntuciu o màntici)
- [màntaciu]
- AFN: /'mantaɕu/, /'mand̪aɕu/
man | ta | ciu
màntaciu, màntuciu, mànticiu, màntici
Veni dû latinu aquivalenti "manticum".
ammantaciari, firraru, focu, ferru, forgia