màntuciu
Sicilianu
Sustantivu
màntuciu s m (puru scrittu mànticiu o màntaciu o màntici)
Prununza
- [màntuciu]
- AFN: /'mant̪uɕu/, /'manduɕu/
Sillabbazziuni
man | tu | ciu
Furma cunzigghiata
màntaciu, màntuciu, mànticiu, màntici
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Veni dû latinu aquivalenti "manticum".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|