màschira
Sicilianu
Sustantivu
màschira s f (puru scrittu màscara)
- Uggettu ca rapprisenta na facci di cristianu o nu mussu d'armali.
Prununza
[màschira]
Sillabbazziuni
ma | schi | ra
Furma cunzigghiata
màschira, màscara
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "masca".
Palori currilati
mascariari, facci, mascaratu, ammucciari, Carnivali, spittàculu
Traduzzioni
|
|