maravigghia
Sicilianu
Sustantivu
maravigghia s f (puru scrittu miravigghia)
- Sintimentu di stupuri e di surprisa. Pirsuna, cosa, avvinimentu eccizziunali.
Prununza
AFN: /mara'viɟɟja/
Sillabbazziuni
ma | ra | vìg | ghia
Furma cunzigghiata
maravigghia, miravigghia
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "mirabilia".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|