Va ô cuntinutu

miravigghia

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

miravigghia s f (puru scrittu maravigghia)

  1. Sintimentu di stupuri e di surprisa. Pirsuna, cosa, avvinimentu eccizziunali.

AFN: /mira'viɟɟja/

mi | ra | vìg | ghia

maravigghia, miravigghia

Stu sustantivu sicilianu veni di lu latinu "mirabilia".

miravigghiusu, beddu