mouéno

Francupruvinzali/Arpitanu (ORB)

Sustantivu

mouéno s m

Prununza

[mouéno]

Sillabbazziuni

moué | no

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu francupruvinzali veni di lu latinu "monicus".

Palori currilati

églése, mèssa, curâ

Traduzzioni

sicilianu: mònicu, mònacu, mònucu talianu: monaco spagnolu: monje

francisi: moine ngrisi: monk