nguaiamentu

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Sustantivu

nguaiamentu s m (puru scrittu nguajamentu)

Prununza

[nguaiamèndu]

Sillabbazziuni

ngua | ia | men | tu

Furma cunzigghiata

nguaiamentu, nguajamentu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni forsi du francisi aquivalenti "engagement" cu la prununza "engagiemènt" o forsi dû sicilianu "guaiu" o forsi dû verbu napulitanu anticu "inguaggiare" / "nguangiare".

Palori currilati

zitaggiu, zitu, zita, nguaggiu

Traduzzioni