piancia
Sicilianu
Sustantivu
piancia s f (puru scrittu plancia o prancia)
Prununza
[piància]
Sillabbazziuni
pian | cia
Furma cunzigghiata
prancia, plancia
Etimuluggìa / Dirivazzioni
Stu sustantivu sicilianu veni forsi dû francisi aquivalenti "planche" o dû spagnolu aquivalenti "plancha" ca signìficanu "lastra di lignu".
Palori currilati
Traduzzioni
|
|