prancia

Da Wikizziunariu, lu dizziunariu a cuntinutu lìbbiru.

Sicilianu

Sustantivu

prancia s f (puru scrittu piancia o plancia)

Prununza

[prància]

Sillabbazziuni

pran | cia

Furma cunzigghiata

prancia, plancia

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni forsi dû francisi aquivalenti "planche" o dû spagnolu aquivalenti "plancha" ca signìficanu "lastra di lignu".

Palori currilati

longu, lignu, duru

Traduzzioni