pinzeddu
Aspettu
pinzeddu s m (puru scrittu punzeddu) (pl. pinzedda)
- Bastuneddu finu, di tènirisi cu na manu sula, cu’n ciuffu di pila nta n’estremità, chi si usa pi stènniri nu lìquidu supra a na superficî, ad esempiu pi pittari, o cchiù raramenti pi pulizziàrila, ad esempiu pi spurvirari.
- Lu pitturi rifinìu lu quatru adupirannu un pinzeddu cchiù finu.
[pinzèđđu]
pin | zèḍ | ḍu
pinzeddu, punzeddu
Stu sustantivu sicilianu veni forsi dû catalanu "pinzell" o dû spagnolu aquivalenti "pincel" cu la prununza "pinszèl".
pinnillissa, scupitta, pinzeli, pittura, pittata
|
|